جهان، مانندت را نخواهد دید ای جاودانه!....نه فقط برای نوای آسمانیت که برای اندیشه ی عشقناک و شورآفرین و بی بدیلت، تو و انسان هایی چون تو بی مانند و بی نهایت اید. یزدان پناهتان!❤️❤️❤️

سلام به عزیزترین انسان و والاترین هنرمند
من؛
زمین و آسمان را، کهکشان را دوست دارم
من پل رنگین کمان را، آفتاب مهربان را دوست دارم

ابرهای پر ز باران، کوهساران، ماهتاب و لاله زاران
من تمام مردم خوب جهان را دوست دارم
عاشقان ناتوان را، عشق های بی امان را
من تمام شاپرکهای جهان را دوست دارم
دوستی های نهان را، خنده های ناگهان را
بوسه های صادق و سرشارمان را
من تمام درد های تلخ و شیرین جهان را دوست دارم
مادران را
قلبهای پاکشان را
اشکهای نابشان را
دستهای گرمشان را
حرفهای از صمیم قلبشان را
شوروشوق چشمشان را
من تمام ساکنان قلبهای عاشقان را دوست دارم
من دروغ بچگان را
شیطنتهای همیشه بکرشان را
رازشان را
پاکی احساسشان را
خنده های شادشان را
بادبادکهای قشنگ و نازشان را
دستهای کوچک و پربارشان را
هر نگاه خالی از نیرنگشان را
اعتماد خالی از تردیدشان را
من تمام شیطنتهای جهان را دوست دارم
سایه های کاج های مهربان را
بید مجنون ها و برگ نازشان را
سروها و قامت رعنایشان را
نخلها و ارتفاع نابشان را
تاکها و مستی انگورشان را
سر کشی های شراب را ...
راستی من تمام درختان انگور جهان را دوست دارم
نازهای معشوقان زمان را
دل شکستنهای بی منظورشان را
بوسه های گرمشان را
قهرهای تلخشان را
آشتیهای زودهنگامشان را
عشقهای آتشین و پر رنگشان را
قلبهای بی تاب و تنگشان را
آشنایی های پرلبخند شان را
و خداحافظی های پر اشکشان را
گریه های شوقشانرا
ضربه های قلبشان را
حرفهای بی حد و مرزشان را
من تمام عشق های جاودان را دوست دارم
لیلی و مجنونمان را
خسرو و شیرینمان را
کوه کن فرهادمان را....
یادم آمد من خدا را و خودم را و جهان را
و داریوش را ، جاودانه بی تکرار را ، هنرمند مردمی را
دوست دارم
دوست دارم
دوست دارم
می پرستم.....
تا ابد هر جا که هستم

سلام به شما که صدای شما عشق است سلام به شمایی که صدای آزادی و حق بودی و هستی ، سلام به شمایی که حماسه موسیقی ایرانی، ازت سپاسگذاریم که همیشه برای من و مایی که در تاریکی بسر بردیم فانوس حقیقت و عشق هستی ،
دست اندر دست هم بایست داد،،،،مام میهن عاشق صلح و صفاست🌹🌹🌹

تو یگانه انسان هنرمند بی تکرار ایران زمینی، ارادت ما نه فقط بخاطر یک عمر عشق، یک عمر راستی، یک عمر مبارزه، یک عمر همدلی، یک عمر ایستادگی، یک عمر خاطره بیکران و ابدی است
کلامت حق و صدایت جاودانه

درود بر شرف و غیرت شما که همیشه و طی این پنج دهه فعالیت هنری خودتون همواره کنار مردم بودین و حامی مردم بودین . پایدار و برقرار باشین

مثل همیشه با شخصیت، بی حاشیه، بزرگوار، تفکر برانگیز و عشق
زنده باشی سالار

درود بر داریوش عزیز و دوس داشتنی ودلسوز، بهره بسیاری بردم از سخنان شما بزرگوار، امیدوارم همیشه سلامت و تندرست باشی و همینطور با آزاد شدن مردم ایران از ظلم و ستم بیگانگان ما شما رو در ایران ملاقات کنیم به امید آزادی و رهایی و سربلندی مردم ایران آمین

سلام استاد
ما از تاریخ آموختیم که از تاریخ کسی چیزی نمی آموزد
مگر اینکه تو به ما چیزی بیاموزی
به خودم میبالم که در عصر تو زندگی کردم
به امید اینکه در خاک پاک وطن با تو از ایران بخوانیم
از عاشقان تو

داریوش عزیزم
بیش از اینها ، آه ، آری
بیش از اینها می توان خاموش ماند
می توان ساعات طولانی
با نگاهی چون نگاه مردگان ثابت
خیره شد در دود یک سیگار
خیره شد در شکل یک فنجان
در گلی بیرنگ بر قالی
در خطی موهوم بر دیوار
می توان با پنجه های خشک
پرده را یکسو کشید و دید
در میان کوچه باران تند می بارد
کودکی با بادبادکهای رنگینش
ایستاده زیر یک طاقی
گاری فرسوده ای میدان خالی را
با شتابی پر هیاهو ترک میگوید
می توان بر جای باقی ماند
در کنار پرده ‚ اما کور ‚ اما کر
می توان فریاد زد
با صدایی سخت کاذب سخت بیگانه
دوست می دارم
می توان در بازوان چیره ی یک مرد
ماده ای زیبا و سالم بود
با تنی چون سفره ی چرمین
با دو پستان درشت سخت
می توان دربستر یک مست ‚ یک دیوانه ‚ یک ولگرد
عصمت یک عشق را آلود
می توان با زیرکی تحقیر کرد
هر معمای شگفتی را
می توان تنها به حل جدولی پرداخت
می توان تنها به کشف پاسخی بیهوده دل خوش ساخت
پاسخی بیهوده آری پنج یا شش حرف
می توان یک عمر زانو زد
با سری افکنده در پای ضریحی سرد
می توان در گور مجهولی خدا را دید
می توان با سکه ای نا چیز ایمان یافت
می توان در حجره های مسجدی پوسید
چون زیارتنامه خوانی پیر
می توان چون صفر در تفریق و در جمع و ضرب
حاصلی پیوسته یکسان داشت
می توان چشم ترا در پیله قهرش
دکمه بیرنگ کفش کهنه ای پنداشت
می توان چون آب در گودال خود خشکید
می توان زیبایی یک لحظه را با شرم
مثل یک عکس سیاه مضحک فوری
در ته صندوق مخفی کرد
می توان در قاب خالی مانده یک روز
نقش یک محکوم یا مغلوب یا مصلوب را آویخت
می توان با صورتک ها رخنه دیوار را پوشاند
می توان با نقشهایی پوچ تر آمیخت
می توان همچون عروسک های کوکی بود
با دو چشم شیشه ای دنیای خود را دید
می توان در جعبه ای ماهوت
با تنی انباشته از کاه
سالها در لابلای تور و پولک خفت
می توان با هر فشار هرزه ی دستی
بی سبب فریاد کرد و گفت
آه من بسیار خوشبختم

تو تنها کسی هستی که هرگز خاموش نماندی
به امید اینکه ملت ما هم از دیار خاموشی به تو بپیوندند و به قابلیت هاشون پی ببرند
تو افتخار ایرانی
زنده باشی

داریوش یعنی : سمبل انسانیت و وحدت 🌹
داریوش یعنی : آبروی شرف موسیقی ایران🌹
داریـــوش یعنی : معنای وطن🌹
داریوش یعنی : تبلور حقیقت🌹
داریوش یعنی : جاودانه ی بی تکرار🌹
داریوش یعنی : نقطه ی عطف صدا🌹
داریوش یعنی : اسطوره ی بی همتا🌹
داریوش یعنی : چهل سال بی وقفه در اوج🌹
داریوش یعنی : سلطان صدا🌹
داریوش یعنی : آمیخته شدن منطق و احساس🌹
داریوش یعنی : زنگ بیداری از خواب غفلت🌹
داریوش یعنی : رفیق روزای تلخ و شیرین🌹
داریوش یعنی : خاطره ساز🌹
داریوش یعنی : خواستار صلح و دوستی و آزادی🌹
داریوش یعنی :
عشق،،عشق،،عشق،،عشق،،عشق

تو یاور همه دلشکسته ها و خسته دلانی
تو تنها کسی هستی که حرف دل ما رو شنیدی و با طنین صدات فریاد زدی، اما کو گوش شنوا؟؟؟؟؟
کی قراره یاد بگیریم که بگیم نمیدونم و خواهش کنیم یادمون بدن، واقعأ کی ؟؟؟؟؟

در بازی زندگی
یاد می گیری
اعتماد به حرفهای قشنگ بدون پشتوانه
مثل آویختن به طنابی پوسیده ست
یاد می گیری
نزدیک ترین ها به تو گاهی می توانند دورترین باشند
که باید آنقدر از خودت برای روز مبادا پس انداز داشته باشی
بتوانی یک روزی تمامت را بغل کنی و راه بیفتی و بروی و در جایی که شنیده و فهمیده نمی شوی نمانی
یاد می گیری
دیوار خوب ست
سایه درخت مطلوب ست
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست
یاد می گیری
بره نباشی که گرگ می شوند به جانت
که چگونه چینی احساست را بند بزنی و
خیاط خوبی شوی برای دلت
امید را هر شب به جا رختی تردید بیاویزی و
صبح به تن کنی
تا نشکنی و برای خودت بمانی
یاد می گیری
کم کم خودت را دوست داشته باشی
که سرمایه گرانبهای هر آدمی
تنها خودش هست...

اما تو سرمایه گرانبهای ملت ایرانی
امیدواریم همیشه باشی

تو همیشه باعث افتخار ما بودی و تاریخ ما با نام تو همیشه سرافراز خواهد ماند.

داریوش بزرگ
تو متعلق به امروز و فردای ما هستی، تو یک عمر از ما گفتی ، از ایران گفتی، از عشق گفتی، از آزادی گفتی، کی قراره به حرفهات گوش بدن؟ کی قراره متوجه بشن ؟ از ماست که بر ماست
گلوی پر توانت را می بوسم

سلام سالار
افتخار ما به تو بی انتهاست
امیدوارم برای ایران و ایرانی همیشه باشی
زنده باشی

ای بزرگمرد ایران زمین، سلام
از اینکه داری فردوسی رو برای ما زنده نگه میداری، از اینکه داری پیام فردوسی رو مثل لالایی توی گوش ما میخونی ازت سپاسگذاریم، فردوسی با آفرینش شاهنامه، ادبیات و فرهنگ این مرزو بوم را از خطر انحطاط نجات داد و دلاوری و شهامت و دینداری و آزادی را با ابیاتی شور انگیز و تراژدیک به جامعه جهانی شناساند و انسانیت و انسان بودن را اساس تفکر خود قرار داد به طوری که صدها روایت و بیت مربوط به ذات پاک، اخلاق و وجدان ایرانی است، تقدیم بشریت کرد. حتی به دشمنان ایران هم، درس ادب آموخت و هرگز با لحن ناموزون درباره دشمنان ایران واژهای بکار نبرد. در سرتاسر شاهنامه، فردوسی بسیار دقیق به داوری میپردازد و اندیشه اش طیف بسیار وسیعی از موضوعات اساسی را در بر میگیرد. ولی آنچه از این موضوعات بر میآید خصایصی است که بشریت را به انسانیت و رستگاری سوق میدهد. فردوسی کوشیده تا بشریت را به خصوصیات بارز انسانی توصیه دهد و سرلوحه خود قرار داده چرا که تنها راه رستگاری و بجا ماندن نام نیک از بزرگ مردان را قرار گرفتن در پرتو خصوصیات نیک میداند.

با سلامی گرم به تو یاور ایران و ایرانی
انسانیت با انسان‌دوستی و محبت به انسان به وجود می‌آيد و باعقل و اراده مستقل، و با علم و دانش رشد می‌کند. ما متأسفانه با تمامی این مقولات بیگانه ایم. ناجی کیست؟

داریوش بزرگ
به قول دکتر شریعتی، یکی دیگر از دشمن‌های انسانیت، مذهب است؛ البته مذهب به صورت واقعیت موجود در تاریخ نه به معنای حقیقی آن. مذهب به این معنی در طول تاریخ، در نظام‌های اجتماعی، در سرزمین‌های مختلف، همواره ابزار دست عوامل ضدانسان بوده است و آن‌ها برای آن‌که از جهل و نادانی مردم تغذیه کنند، مذهب را به صورت یک عامل ضدانسانی در آوردند.

دشمنان انسانیت بزرگترین عملی که انجام دادند این بود که مذهب را که یک احساس ماوراء انسانی و یک عامل ترقی و آگاهی و فخر و کمال بشری بود و عاملی بود که انسان را از این چهارچوب زندگی روزمره می‌توانست نجات بدهد، به صورت یک عامل تخدیر درآوردند و وسیله توجیه وضع موجود کردند.

بدین ترتیب که مذهب را منحصر کردند به آخرت، بطوری‌که فقط به درد این می‌خورد که وقتی سرت را به قبر گذاشتی برایت فایده داشته باشد. خوب، ما قبل از آن‌که سرمان را به قبر بگذاریم چه کسی باید به دردمان بخورد؟! آخر این عمل چه فایده دارد؟ این سنت و این عقیده چه نتیجه‌ای می‌تواند داشته باشد

«اگوست کنت»، فیلسوف و جامعه شناس فرانسوی در اواسط قرن نوزدهم میلادی مسلکی را با عنوان «دین انسانیت» تأسیس و اختراع کرد. این مرد در بن بستی عجیبی میان عقل و فکرش از یک طرف، و دل و وجدانش از طرف دیگر واقع شده بود. به همین دلیل آموزه هایی را به نام «دین انسانیت» بنا نهاد و گفت: «دین برای بشر ضرورت دارد و تمام مفاسدی که در اجتماع دیده می شود به این جهت است که دین در اجتماع سستی گرفته است». به نظر آگوست کنت مسیحیت کاتولیک مربوط به دوران حیات تفکر «مابعد الطبیعه»، یعنی دوره ای تاریخ مصرف گذشته است و امروز که عصر، عصر «علم» است و بشر تفکر ماوراء الطبیعی را نمی پذیرد باید دین را دوباره باید از نو اختراع کرد اما با حذف همه امور و ریشه های «غیبی»

تفاوت انسان و انسان نما در اخلاقیات هست هیچ ارزش اخلاقی برای مردم ما باقی نمانده. واقعأ شما فکر میکنی امیدی برای ما هست؟

داریوش عزیز، تنها صدای توست که می ماند
حرف هات مثل همیشه به دلم نشست، ای کاش این درس ها رو نسل ها قبل به ما یاد میدادن که امروز در دنیای سیاهی که روزمرگی میکنیم آماده مرگ نمیشدیم. برامون بمون همیشه

سلام به تنها هنرمند انسان، سلام به تنها اسطوره ایران زمین
یعنی میشه یک روزی قبل از مرگ تو را در خاک وطن ببینیم؟
ای کاش همه مثل تو انسان میشدن
زنده باشی همیشه