داریوش جان میدونی،
حکایت ما ؛ حکایت کسانی است که عاشق دریا بودن ، اما قایق نداشتن
دلباختۀ سفر بودن ؛ بغیر از تو همسفر نداشتن
حکایت کسانی است که زجر کشیدم ،اما ضجه نزدن
زخم داشتن و ننالیدن
گریه کردن ؛ اما اشک نریختن
حکایت ما ؛ حکایت چوپان بی گله وساربان بی شترست !
حکایت کسانی که پر از فریاد بودن ، اما سکوت کردن ؛ تا همۀ صدای تو رو بشنوند

همیشه باش ، برای ما و برای ایران باش

دروغ ﺑﮕــﻮ ؛ ﺗـﺎ ﺑـﺎﻭرت ﮐﻨﻨـــــﺪ ... !!!
ﺁب ﺯﯾﺮ ﮐـــــﺎه ﺑــــﺎش ؛ ﺗـﺎ ﺑﻬـــت ﺍﻋﺘﻤــــﺎﺩ ﮐﻨﻨـــــﺪ ...!!!
بی ﻏﯿــﺮت ﺑــــﺎﺵ ؛ ﺗـﺎ ﺁﺯﺍﺩی را ﺣس ﮐﻨﻨــــﺪ ...!!!
ﺧﯿــــﺎﻧت ﻫـــــﺎﯾﺸــــﺎن ﺭﺍ ﻧﺒﯿــــــن ؛ ﺗـــﺎ ﺁﺭﺍم ﺑــــﺎﺷﻨـــــﺪ ...!!!
ﮐﺬب ﺑـﮕـــﻮ ؛ ﺗـــﺎ ﻋـــﺎﺷﻘــت ﺷــﻮﻧــﺪ ...!!!
ﻫــــﺮﭼه ﻧــــﺪﺍﺭی ﺑﮕــــﻮ ﺩﺍﺭم ، ﻫـــﺮ چی  ﺩﺍﺭی ﺑﮕـــﻮ ﺑﻬﺘــــﺮﯾﻨش ﺭﺍ ﺩﺍﺭم ...!!!
ﺍﮔــــﺮ ﺳــــﺎﺩه  ﺍی ؛ ﺍﮔــــﺮ ﺭﺍﺳتﮔـــﻮیی ؛ ﺍﮔــﺮ ﺑـــﺎﻭﻓـــﺎیی... ﺍﮔــــﺮ ﺑـــﺎ ﻏﯿــــﺮتی ... ﺍﮔــــﺮ
ﯾکﺭﻧــﮕـــی ... ﻫﻤﯿﺸـه  ﺗﻨﻬــــﺎیی ... !!!

برای همین تو همیشه تک بودی، تک هستی، یگانه بی تکرار هستی ، برای همین چهار نسل رو اسمت قسم میخورن سالار، زنده باشی

چه عاشقانه از خاک قد می کشم هر روز
در اوج اسمان‌یکرنگ به ریشه می مانم
بنام زیبایی
بنام حقیقت
بنام انسانیت
بنام صدا
بنام همه اینها که در تو پیدا میشوند ، بنام تو داریوش که بهترین و بی نظیرترین هستی
پایدار باشی

سلام به جاودانه بی تکرار
واقعأ گل کاشتی
صحبت ات بی نظیر، صدات بی نظیر، شخصیت ات بی نظیر
کارت بی نظیر، چی بگم هر چی بگم بازم احساس واقعی ام رو نمیتونم بیان کنم
کاش خودت هم با بقیه میخوندی کاش این اهنگ رو توی میدون ازادی همگی با هم بخونیم کاش همش زندگیمون کاش نبود

سلام برادر
چه گل کاشتی
خیلی لذت بردم و از شادی اشگ ریختم
و بقول خودت از زیر خاک به سوی تو سر کشیدم
با اینکه از ما فرسنگ ها دوری اما طنین صدای گرمت باعث آرامش روحمان میشه
ای کاش پیام های تو فقط به گوش نرسه ای کاش پیام های تو توی مغز های همه حک بشه
هیچکس مثل تو نیست
سرفراز باشی

سالار خاک پاک ایران، سلام بر تو
ما رو با این کارت دیوانه کردی
از اول تا آخرش اشگ شوغ ریختیم
از زیبایی کارت ، از صدای گرمت، از وجود عزیزت
هیچ دقت کردی که ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩش ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯿﮑند . ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺁﺏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺼﺮﻑ ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ . ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻣﯿﻮﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ .ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ .
ﮔﻞ ﻋﻄﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻧﻤﯿﺪﻫﺪ .
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ، ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺍﺳﺖ .
پس گذشت وفداکاری قانون طبیعت است و تو وفاداری به انسانیت رو جهار نسل به ما یاد دادی امیدوارم سایه پربارت بر سر همه ما تا ابد بمونه
عالی بودعالی

داریوش عزیز تر از جان
در عرض یک دقیقه
می شود یک نفر را خُرد کرد
در یک ساعت
می شود کسی را دوست داشت
در یک روز
می شود عاشق شد
ولـی یک عمر طول خواهد کشید
تا کسی را فراموش کرد
اما تو را نسل ها نمیتونن فراموش کنن ، این کارت تا ابد توی دلها و ذهن ها و وجود همه ما زنده میمونه ، تو شاهکار روزگار ماهستی

داریوش عزیز تر از جان
ديدن حقيقت است، ولی درست ديدن فضیلت
فضیلت تو، درک تو و انسانیت تو ستودنی است
این اثرت زیبا بود، از خوشحالی گریستم و به خودم
می بالم که دوستدار هنرمندی این چنین مردمی
و اینچنین مبتکر هستم که همبستگی رو با موسیقی به تصویر میکشد
پایدار باشی و شاد

سلام به تو بزرگمرد خاک پاک ایرانرمین
چه زیبا سخن میگویی و چه زیبا کلمات بر قلب و روح ما مینشینند
چه دیدگاه زیبایی و چه احساس زیباتری
وقتی که اعتماد من
از ریسمان سست عدالت آویزان بود
و در تمام شهر
قلب چراغ‌های کودکانه عشق مرا
با دستمال تیره قانون می‌بستند
و از شقیقه‌های مضطرب آرزوی من
فواره‌های خون بیرون می‌پاشید

وقتی که زندگی من
هیچ‌چیز نبود
هیچ‌چیز به جز تیک‌تاک ساعت دیواری
دریافتم
باید، باید، باید
دیوانه‌وار دوست بدارم
کسی را که مثل هیچ‌کس نیست

تو مثل هیچکس نیستی ، تو یگانه شرف ایرانی

سلام به ناجی شزف ایران
ما هم همیشه چشم انتظار باران عشق تو هستیم
این هم شاهکاری دیگر از تو بود که مثل همیشه روزنه ای
از نور و امید به شرف و انسانیت برای ما هستی
هر سقوطی پایان کار نیست …
باران را ببین،
سقوط باران قشنگترین "آغاز" است
پاینده باد داریوش

داریوش تو خود نفس ایرانی
هیچکس نمیتونست مهربانی رو به این زیبایی به تصویر بکشه مهربانی رو داریم از تو یاد میگیریم
انسانیت رو داریم از تو یاد میگیریم
به امید روزی که این ترانه رو با تو در میدان آزادی زیر باران با هم بخوانیم
پاینده باشی سالار

درودی گرم به خدای روی زمین

در زندگی،
از چیزهای زیادی میترسیدم؛
و نگران بودم،
تا اینکه..... داریوش واقعیت ها را به ما آموخت!
وحالا ترسی از آنها ندارم!
از "تنهایی" میترسیدم، از داریوش یاد گرفتم؛ "خود را دوست بدارم"!
از "شکست" میترسیدم؛ از داریوش یاد گرفتم؛
"تلاش نکردن،یعنی شکست!"!
از"نفرت مردم" میترسیدم؛ از داریوش یاد گرفتم،
"بهرحال هر کسی نظری دارد"!
از "درد"،....میترسیدم؛ از داریوش یاد گرفتم،
"درد کشیدن، برای رشد روح لازم است!"
از "سرنوشت"،....میترسیدم؛ از داریوش یاد گرفتم، "من،....توان تغییر آن را دارم"!
از "آینده"،....میترسیدم؛ از داریوش یاد گرفتم،
"میتوان، آینده بهتری ساخت...!"
از "گذشته"،میترسیدم؛ از داریوش یاد گرفتم، "گذشته،....دیگر توان آسیب رساندن به من را ندارد!"
و....
بالاخره از"تغییر"،....میترسیدم؛
تا اینکه از داریوش یاد گرفتم،
"حتی، زیباترین پروانه ها هم قبل از پرواز، کرم بودند و تغییر آنها را زیبا میکند"!

این اثر شما شاهکاری بی همتاست
تو تکرار نشدنی و بی نظیری
مانا باشی

جناب اقبالی گرامی
بعنوان یک روزنامه نگار خجلم که چرا هیچ یک از اهل قلم به یاد روز جهانی قلم نبود و به خودم میبالم که انسانی فرهیخته چون شما همیشه یادآور ارزش هایی برای همه ما بودید که از یادها پاک شدند.
اگر قلم نبود خرد نبود، اگر قلم نبود آگاهی نبود، اگر قلم نبود حقیقت محو میشد ، اگر قلم نبود روزنامه نگار و نویسنده نبود، اگر قلم نبود همه در جهل مرکب و در نادانی غوطه ور بودیم. از اینکه با کلامی این چنین زیبا، گیرا و عمیق اما لطیف پدرانه ما را بسوی رشد دعوت میکنید و ریشه هامان را با طنین دلنشین خود آبیاری میکنید تا از زیر خاک به سوی آزادی قد بکشیم تا ابد سپاسگزاریم

تو معجزه خاموش همیشه بیدار مملکت مایی
تو معلم زندگی و پیامبر ۴ نسلی
تو ما طنین پرتوانت ما رو از تاریکی به روشنایی میکشی
و ما همین ریشه هایی هستیم که عاشقانه به سوی تو قد میکشیم هر روز
دست های تو بوسیدنیست

چه زیبا گفتی سالار،
تو با وجود و صدات از همه ما نه یک چشمه ... تو از ما یک رود بزرگ ساختی، شاید با نور و راهنمایی تو به دریا ها برسیم
سایه ات همیشه به سر همه ما باشه
زنده باد آزادی قلم و زنده باد داریوش یگانه

سلام به تو تنها یاور ما ملت سوخته
این یکی از زیباترین آثار توست، شاهکاری جدید از اسطوره
زمانه، تو رو خداوند برای نجات ما فرستاده
تن ات سلامت
جاودانه بمانی

زنده باد داریوش اقبالی نازنین که همواره پرتویی از نور و امید و نوید آزادی،،، پابرجا باشید

واقعا چه بي رحمانه زيبايي،
زيبايي روح، زيبايي صدا، انديشه ،زيبايي انسانيت

زنده باشی سلطان امیدوارم خداوند بزرگ لیاقت و شهامتشو به من بده تا در راهی که تو داریوش عزیزتر از جانم به من نشان میدهی قدم بگذارم سایت مستدام

داریوش خدایی که دیده میشود, خدایی که شنیده میشود و خدایی که زمینی شده تا صداشو بشنویم و لذت ببریم و به شکرانه وجودش بهم عشق ورزیم ، صفای مرام عاشقان